Het is zondag, 11 uur in de ochtend, maar dat het zo vroeg is is alleen aan de ouders te merken. De kinderen springen al vrolijk in het rond. Door een technische storing begon de voorstelling een half uur later. De ongeduldige kinderen riepen luidkeels om Dora, maar niet zij verscheen, maar de (land)Kaart, in de zaal, in een deuropening. Ondanks verwoede pogingen van de “toneelmeester” die al wel op het podium staat moet er eerst nog door de bezoekers een piratendans worden aangeleerd. Stampen met de voeten, zwaaien met het vlaggetje (dat de kinderen bij binnenkomst hadden gekregen) en de piratendans is een feit. Als Dora dan eindelijk op het podium verschijnt begint ook een kinderfeestje van een kleine anderhalf uur. Een aantal van Dora’s vriendjes komen ook langs: haar avontuurlijke neefje Diego, die meteen bij opkomst een baby-jaguar redt, Poets het acrobatische aapje, Tico de eekhoorn, die alleen engels spreekt en Isa de leguaan.
Dora en haar vriendjes vinden een schatkist, die vol zit met piratenspulletjes. Een stel piraten-biggen steelt de kist met versiering in de overtuiging dat deze vol zit met goud en juwelen. Met behulp van de kaart zet Dora met haar vriendjes de achtervolging in, want zonder de kist is er geen piratenfeest. Langs de dansende berg in het regenwoud en door de zingende brug naar het schatten-eiland. Op hun tocht worden ze regelmatig lastiggevallen door de kleptomane vos Zwieber, die alleen met een luidkeels “Zwieber, niet stelen” kan worden gestopt. Daar gaan ze de confrontatie aan met de piratenbiggen. Het einde laat zich raden.
De cast is zeer energiek. Afra Voesenek is een enthousiaste Dora, en Christophe Coenegrachts een al even overtuigende Diego. De rest van de cast huppelt, springt en beweegt in nagenoeg alles verhullende kostuums, maar weet toch de boodschap over te brengen. Bewegingen en gebaren zijn groots, maar dat moet ook wel in deze enorme zaal en zeker als character. Vincent Pelupessy, die zijn vierdejaars Fontys-stage loopt bij deze productie, mag laten zien dat hij behoorlijk acrobatische toeren kan uithalen als het aapje Boots. Het Zwieber-pak kan niet verhullen dat Steve Beirnaert een sterk acteur is. De vos is stout, maar net niet stout genoeg om hem niet te kunnen vergeven.
Als jullie een rots zien, roep dan rots. Als jullie Zwieber zien, roep dan Zwieber. Doe maar mee. De zingende brug zingt een rare tekst. Laten julle horen hoe het wel moet. “Vader Jacob, vader Jacob, was je af”.... Het is een groot mee-doe festijn, maar wel een met een educatieve ondertoon. Ondertussen spreekt één van de dieren alleen engels, waardoor en passent ook nog wat van die taal wordt bijgeleerd. Ook over dieren leren de kinderen wat bij. Er is duidelijk goed over deze productie, die rechtstreeks uit Amerika komt, nagedacht. Hoewel het zeil van een zeilboot repareren met plakband misschien niet helemaal verantwoord is.
Voor kinderen is Dora een enorm leuke voorstelling. Er zit geen humor specifiek voor volwassenen in, waardoor voor hen de show wat minder interessant is. Lekkere, goed in het gehoor liggende liedjes en een goede cast zorgen er echter voor dat het ook voor hen leuk is om te zien en te horen. Als de show afsluit met een Nederlandse tekst op de Gloria Estefan-song ” Get on your feet” heeft iedereen een goed humeur. “Kom op doe mee”.
