Recensie

Muerto toont wederom kwaliteit The Singing Factory

De grootse ensemblenummers knallen van het podium. Met Muerto laat The Singing Factory zich op nieuw van hun beste kant zien en horen.

In 2018 werden we heel aangenaam verrast door de eigen productie Magdalena, de eerste kennismaking met die gezelschap. Centraal in die voorstelling, jongeren in katholieke werkhuizen. In veel van de daaropvolgende voorstellingen draait het om jongeren die in de problemen komen, en Muerto is daarop geen uitzondering.

De voorstelling speelt zich af in Colombia, waar alleenstaande moeder Maria voor haar puberzoon Jaime en de jongere Chinche moet zorgen. Jaime is verliefd op de wat naïeve Sofia, wiens moeder Teresita weer bevriend is met Maria. Dan is er nog Raquel, eveneens een vriendin, en tevens een collega van Maria als huishoudster van señor Cataldo. Raquel heeft echter ook nevenverdiensten; ze biedt zich aan voor geld. Jaime wil ook wel eens wat drugs uitproberen, en weet wat tegen korting te regelen bij ‘vriend’ Alberto. Er ontstaat een conflict tussen Alberto en Maria, die er uiteindelijk voor zorgen dat Jaimy en Sofia bij het FARC terecht komen. Hier zwaait Raul de scepter. Raquel wordt door hem ‘uitgenodigd’, en zij ontdekt dat zij een al een jaar ontvoerd kind verborgen houden. Als zij hierover haar mond niet kan houden tegenover haar werkgever, denkt deze hier een slaatje uit te kunnen slaan. Met desastreuze gevolgen…

De cast bestaat uit professionals, semi -professionals en heel veel jongeren en speelt sterk. Sepp Mertens is als Jaime vooral sterk nin de emotionele scenes. Maria wordt prachtig vol liefde en wanhoop gespeeld door An Lauwereins. Kobe van Herwegen is als señor Cataldo een arrogante, over zelfverzekerde, egocentrische man. Ook Raquel (Celine Koelenbergh) wordt prachtig vertolkt.

Opvallend is ook zeker de geweldige vertolking die de Chinche van deze middag neerzet. Amaury Dupont is werkelijk prachtig in de rol. Toch zijn het de grootschalige momenten die de allergrootste indruk maken, Het gigantische ensemble klinkt als een klok, en de dreiging die van ze uitgaat als Farc-soldaten is beangstigend. Het mooiste moment: als de jongeren op de eerste etage op oorlogspad zijn, groots en bombastisch, terwijl beneden de ouders bezingen dat ze hun kinderen terug willen.

Muerto is een voorstelling uit de koker van Judas Theaterproducties, die in 2013 en 2016 de voorstelling zelf op de planken zette. Het script van de voorstelling is niet volmaakt, maar weet wel te boeien. Grootste probleem zijn twee draaien van karakters die min of meer uit de lucht komen vallen, en die de geloofwaardigheid niet ten goede komt. Maar als dan weer het titelnummer daar je hoofd schiet, vergeef je ze deze onvolkomenheden.



Muerto is alleen dit weekend nog te zien in het Zuiderpershuis in Antwerpen. Magdalena keert in 2024 terug.

12 November 2023
Reguliere voorstelling
Antwerpen (BE)
Zuiderpershuis
https://www.singingfactory.be/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen