Het NME doet met de jubileumvoorstelling Zigana in het Muiderslot een greep in het repertoire uit het verleden. Zigana is ooit uit nood ontstaan, toen er problemen waren met de rechten van een op handen zijnde uitvoering van “Tanz der Vampire”. Toen ontstond in zes weken tijd deze Zigana, een waar huzarenstukje. Nieuwe muziek, teksten, decors, kostuums, sommige choreografieen, spelscenes, etc etc. De Zigana van nu is niet helemaal de Zigana van toen. Nu bestaat natuurlijk het merendeel van de acteurs uit jongeren, maar een belangrijker issue is dat er inmiddels veel meer tijd is geweest om de karakters uit het verhaal uit te diepen en verhaallijnen verder uit te werken. Met de regie van Barthel van Lint is het allemaal nog wat grappiger geworden, wat vooral bij de minder serieuze rollen tot uitdrukking komt. Het is dus de verbeterde versie van de Zigana van toen. Zigana heeft qua onderwerp wel raakvlakken met “Tanz der Vampire”. Ook in Zigana spelen vampiers een belangrijke rol. Desondanks is Zigana weldegelijk een voorstelling voor het hele gezin, waar je met je zesjarige zoontje niet bij Tanz der Vampire moet binnenstappen.
Op het moment van schrijven wordt er op de binnenplaats van het Muiderslot hard gewerkt aan de voorstelling. Technici werken onder andere aan de verlichting, het geluid en de tribune. Ook aan de decors wordt hard gewerkt. De acteurs oefenen overdag in een sportzaal in Muiden, om na een avondmaal ook op locatie te oefenen.
In de aanloop naar de voorstelling sprak Musicalworld met een aantal van de spelers: de volwassen acteurs Rutger Bulsing en Sander Bosman en jongeren Wesley Faaij, Pepijn Blatter en Renee Kouwenhoven. Werden vorig jaar nog een aantal hoofdrollen afgewisseld met vooral bij wind de minder plezierige bijrollen van boekenkast en schrijftafel, ditmaal spelen de hoofdrolspelers wel alle voorstelling dezelfde rol. Dit met uitzondering van Renee Kouwenhoven, die, omdat ze voorzichtig aan moet doen door een poliep op de stembanden, wel een alternate heeft.
Over de eigen rollen en het verhaal.
Renee speelt de titel- en hoofdrol, Zigana. Zigana is een meisje dat woont in een dorpje en verhuist naar Parijs. Daar komt zij Javelin tegen en ze worden verliefd. Hoewel dit allemaal heel spontaan klinkt blijkt dat niet helemaal het geval. Er is sprake van een groter plan.
Bartok (Sander Bosman) is de vader van Zigana, en vampierjager. Hij vertelt de mooiste verhalen, waaronder die van het doden van Durant, opper-vampier. Dit verhaal is echter niet waar. Durant (Rutger Bulsing) leeft nog, en blijkt zelfs de vader van Javelin, die dus ook een vampier is. Tussen Bartok en Durant heerst al jaren een hevige strijd. Dat hun kinderen verliefd op elkaar zijn kan fikse gevolgen hebben.
Pepijn speelt Youri, het broertje van Zigana, die helemaal dol is op Bartok. Hij geniet van zijn verhalen, doet alles wat Bartok wil en zou niets liever doen dan zelf een vampierjager zijn. Een heel wilde, enthousiaste, hyperactieve en stoere jongen, en een grappig figuurtje.
Wesley speelt Javelin, xoon vsn Durant, die verliefd wordt op Zigana. Hij is eigenlijk een doodgewone jongen (als je dat van een vampier kunt zeggen), die wordt bedrogen en gebruikt door zijn eigen vader. Want zijn relatie met Zigana hoort bij een duivels plan van Durant.
Wie is de echte vampier?
Sander Bosman en Rutger Bulsing speelden allebei in de eerste versie van Zigana mee. Bij Rutger zijn de acht verstreken jaren in zijn rol wel te merken. Toen speelde hij Javelin, nu dus Durant, zijn vader. Voor Sander geldt dat niet. Hij was toen, net als nu, Bartok. In de vorige versie was het een hele oude man, maar dat is in deze nieuwe versie juist een wat jongere man geworden. Je zou je kunnen afvragen wie hier werkelijk een vampier is.
Spelen op locatie
Het dorp van Bartok en Durant is gesticht op de plaats waar ooit het fort van Durant stond. Ieder jaar vertelt hij hetzelfde verhaal; hoe hij Durant heeft verslagen, wat dus niet waar is. Sterker: Durant is een schijtluis. In die verhalen wordt de locatie ook echt gebruikt. De toren, de poort, de kantelen hebben ook hun functie in het verhaal. Natuurlijk heeft het spelen op het Muiderslot ook beperkingen. Er is geen doek, dus elke decorwisseling is zichtbaar, en soms moet je ook een beetje fantasie hebben. Een situatie die zeker zijn charmes heeft.
Voor de toeschouwers is een voorstelling in een echt kasteel natuurlijk een andere beleving dan in het theater; minder comfort, maar wel een historisch gevoel. Dat “anders”-gevoel geldt ook voor de spelers.
Wesley: Het is heel speciaal om in een kasteel te spelen, het geeft een hele andere sfeer. Renee: En dan heb je daarbij nog het licht, de schemering. Naarmate de show vordert wordt het ook echt donker en dat is wel heel erg apart als je het met een theater vergelijkt. Het geeft de late voorstelling ook echt iets extra’s ten op zichte van de vroege. Sander: Het betekent ook dat we bij de middagvoorstelling net even harder ons best moeten doen om dezelfde sfeer te creeren. ‘s Avonds, met het sfeertje erbij is het ook echt creepy in de torens. Renee: Dat is het zeker. Hierboven in één van de torens zit een recorder met een hele enge stem, die de hele tijd afgaat. Als je daar in je eentje doorheen moet is dat echt eng.
Hoe zijn de spelers bij het NME terecht gekomen.
Wesley speelde ooit mee in the Sound of Music, en iemand uit zijn groep ging auditie doen voor NME. Dat voorbeeld heeft hij gevolgd en met succes.Dit is het derde jaar. De rol van Javelin heeft hij via een interne auditie gekregen (waarbij iedereen kon auditeren voor de rol die hij of zij wel zag zitten). Voor Renee geldt hetzelfde verhaal. Ook zij is via the Sound of Music bij NME beland.
Pepijn is erbij sinds de eerste KoT (Kids On Tour, de codenaam voor de Muiderslotoptredens)nadat zijn vader een brief had gestuurd en hij auditie had gedaan, Hij heeft ook alle vijf Muiderslotvoorstellingen meegemaakt.
Voor Rutger is het de eerste Kot-voorstelling, maar is wel NME veteraan. Het is ontzettend leuk om mee te maken. Er zit ontzettend veel enthousiasme in de kinderen, al is het ook keihard werken om er een toffe voorstelling van te maken.
Een aantal spelers heeft ook ervaringen bij andere musicalverenigingen of theaterscholen. Wat maakt dit KoT zo anders.
Wesley: Dit is veel intensiever; je werkt hier van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Dat is heel iets anders dan 1 avond in de week.
Je leert dus meer en harder. Ik ben op dansgebied ook erg vooruit gegaan.
Wesley blijkt niet de enige. Ook Pepijn meldt met een grote grijns dat dat laatste ook voor hem geldt.
Kids on Tour is een speciaal en mooi project, met enthousiasme voor en achter de schermen. Bladerend door de namenlijsten van de niet-acteurs tref je namen aan van mensen die de jaren ervoor nog in de spotlights stonden. Ook als je te oud bent om te spelen is het erbij-zijn toch leuk. Al laat een van de ex-spelers wel merken dat het spelen zelf toch wel het allerleukste is.
Vanaf 2 tot en met 12 augustus te zien in het Muiderslot. En de tip van vorig jaar kan wel weer worden herhaald: overdag naar het Muiderslot als cultureel uitje, lekker eten op het terras bij de sluis of 1 van de eetgelegenheden van Muiden, en ‘s-avonds naar Zigana.
