De rol.
Omdat de scripts nog niet af zijn kan geen van drieën nog erg veel zeggen over het karakter van de rol die ze uiteindelijk moeten gaan spelen. Roberto de Groot zal als voorbereiding in ieder geval de boeken herlezen, en ook Brigitte Nijman zal, maar dan voor het eerst, alvast de boeken lezen om een indruk van het personage te krijgen. Voor Johnny Kraaijkamp zal zijn personage pas echt vorm krijgen tijdens de repetities. Van deze neurotische en chagrijnige persoon moet er een leuk, naar mannetje gemaakt worden. Dat het een extraverte rol zal worden is wel vrij duidelijk.
Het spelen met kinderen.
Brigitte Nijman heeft in Hamelen al eerder met kinderen op het podium gestaan. Ze heeft er goede ervaringen mee. “Ze geven een enorme energie, weten in het geringe aantal voorstellingen wat ze doen een goede performance neer te zetten, en zijn, binnen de vaste lijnen toch wat onvoorspelbaar. Waren de kinderen in Hamelen toch vooral meisjes, hier zijn het alleen jongens. Het wat onstuimiger karakter maakt het toch wel weer spannend”. Roberto de Groot heeft nooit echt met kinderen gewerkt. Hij verwacht niet veel verschil dan met het spelen met volwassenen. “Als ze eenmaal goed zijn ingewerkt en ingespeeld zal het niet erg anders zijn”.
Ook voor Johnny Kraaijkamp Jr. is het de eerste keer dat hij met kinderen op het podium staat. “Het zal af en toe best lastig zijn, maar dat zijn dingen die ook weer opgelost moeten worden. De kinderen zullen, al in de voorbereiding, doorkrijgen dat de wetten in het theater nog strenger zijn dan in het gewone leven”. Hij hoopt dan ook dat hij dat, mocht het nodig zijn, hen dit op een niet “Geelman”-achtige wijze aan hen duidelijk te kunnen maken. “Het wordt in ieder geval een uitdaging, vooral voor degenen die er werkelijk over gaan”, aldus Kraaijkamp Jr.
Het publiek.
Roberto de Groot heeft wel ervaring met familie en kindervoorstellingen. Hoewel het niet anders spelen is voor volwassenen dan voor kinderen zijn de reacties van de zaal zelf wel anders, veel spontaner. “Dat speelt erg prettig, zeker bij de eerdere voorstellingen, omdat je daaruit goed kunt afleiden of je op de goede weg bent”, aldus Roberto.
Brigitte Nijman verwacht alle leeftijden in de zaal: “Pietje Bell is een fenomeen waarmee heel veel mensen zijn opgegroeid”.
Voor Johnny Kraaijkamp is dit de eerste kindermusical: “Publiek wat meeleeft is leuk en geeft de acteurs ook energie, niet onbelangrijk gezien het grote aantal voorstellingen”. Hij hoopt dat het niet leeftijdgebonden zal zijn. “Mogelijk is het niet hip voor de 16-17-18-jarigen, maar aan de andere kant, is oud ook wel hip”.
De kracht van Pietje Bell?
Hier zijn ze het alledrie wel over eens. Het is een Oudnederlands verhaal wat jong en oud aanspreekt. Ook het nostalgische aspect, de wereld die een stuk overzichtelijker was dan nu speelt waarschijnlijk een grote rol. Natuurlijk is de naam Pietje Bell een fenomeen, zoals ook Ciske de Rat dat is. Het is een figuur waarmee men zich gemakkelijk kan vereenzelvigen. Een jong jongetje dat tamelijk onschuldige kattenkwaad uithaalt en dan nog vals wordt beschuldigd van van alles en nog wat. Mede dankzij de films is de figuur weer net zo populair als vroeger. Volgens Johnny Kraaijkamp huist in iedere Nederlander wel een Pietje Bell, een deugniet, maar dan wel een deugniet met een gouden hartje.
Hoewel dus nog weinig duidelijk is over de definitieve musical blaken de spelers van vertrouwen in de creatieve mensen en in de musical Pietje Bell. Over vijf maanden kan iedereen gaan zien of dit vertrouwen terecht is. Het werkte in ieder geval wel erg aanstekelijk.
