Recensie
Poehee. Sesamstraat in het theater. Whieeeeeeej
Een levensgrote Elmo, Bert en Ernie reizen met Pino en Tommie (ook groot) door de Nederlandse theaters. Even is Sesamstraat bij jou in de buurt.
Dorien Haan speelt in Het Mooiste van Sesamstraat de rol van DoeDoe. Ze was eerder in het theater te zien in o.a. Ja Zuster, Nee Zuster, Op reis met de Gouden Boekjes en Doe Maar. Ook kunnen we haar kennen van televisie waar ze in een supermarktreclame speelt en onlangs te zien was in Gebak van Krul.
Hoe anders is deze voorstelling om te doen in vergelijking met een reguliere musical.
Het is heel anders spelen. Ik heb erg moeten wennen aan de karakters. Ze kunnen je niet echt aankijken, dus dat is een groot verschil. Inmiddels heb ik geleerd om naar hun lichaamstaal te kijken en op die manier kom ik een heel eind. Als Pino vrolijk is, zie ik dat direct aan z'n vrolijke veren. Tijdens de repetites hebben we een hoop lol gehad! Voor de karakters is het namelijk behoorlijk wennen om te dansen en zingen, wat soms wel eens grappige momenten opleverde. Ik ben de enige die "live" zingt tijdens de show, dus dat is ook voor mij een nieuwe ervaring. Dat is soms wel eens lastig,want als het vals is, kan ik dat niet op mijn collega's afschuiven.
De voorstelling heeft, zo heb ik begrepen allerlei concepten gehad?
Naar wat ik weet, is er in eerste instantie gedacht om het met handpoppen te doen.Volgens mij was er daarna nog even sprake van echte mensen en hebben ze uiteindelijkgekozen voor deze vorm. Ze hebben van alles geprobeerd om te kijken hoe het werkt. Toen ik auditie kwam doen waren Bert en Ernie, Pino en Elmo er ook.Dit bleek zo ontzettend leuk en erg goed te werken. Er was meteen een klik!
Die ene dag in Sesamstraat, smaakt dat naar meer? Zou je naar de (televisie)Sesamstraat willen verhuizen?
Dat zou ik best leuk vinden ja. Dit is de eerste keer dat ik voor zulke kleine kinderen speel. Ze zitten er zo in. Ze geloven er ook echt in, dat vind ik zo leuk. Dat ze je achteraf in de foyer aanspreken of je de groeten aan Pino wil doen.En soms moeten ze huilen als de voorstelling afgelopen is. Alles is zo schattig en lief. Er is geen gene. Als kinderen gaan roepen, dan gaan ze ook meteen los.Er zijn daar een paar momenten voor gereserveerd. Niet te veel, want dan krijg je zo'n Jan Klaassen en Katrijn-effect.
Heb je voor DoeDoe zelf het stukje Doe Maar in je kleding meegenomen? DoeDoe draagt groengespoten schoenen met een knalroze lubberkous erboven).
Nee, die is helemaal bedacht. Ik weet eigenlijk niet precies meer wat ik in Doe Maar aan had. Toevalligerwijs wordt ik veel gecast voor meisje-meisjes, en dan komt roze weer om de hoek kijken. Leuk toch, nu het nog kan. Vorig jaar in Ja Zuster Nee zuster was ik ook roze; in de Gouden boekjes ook. Misschien dat 169 huis een keer geen roze is; dat zou wel heel fijn zijn. Maar je maakt je er wel vertrouwd mee. Het zijn wel elke keer weer andere meisjes, maar het zijn wel meisjes. En ik ben van mezelf helemaal niet zo'n meisje meisje, dus daarom vind ik het zo leuk om te spelen. Dan gaan de staartjes weer in. Het zijn de rollen waar ik op dit moment voor wordt gevraagd. Dat hangt ook samen. Mensen zien je een voorstelling doen en vragen je voor een soortgelijke rol.
En de reclame die je erbij doet. Heeft dat nog invloed?
Nee. Ik doe dat al vier jaar, en dat is best lang, en eigenlijk pas nu, nu het vrij vaak op de televisie is, zeggen mensen soms: “hé ben jij niet van...” Ik ben wel eens gebeld voor een auditie naar aanleiding van een commercial, dat is alleen positief. Maar ik hoor nooit “dat is dat Super de Boer meisje” Dat is natuurlijk ook een hysterische
versie van mezelf. Ik ben van mezelf uit ook vrolijk, maar niet zo!
Hoe anders is deze voorstelling om te doen in vergelijking met een reguliere musical.
Het is heel anders spelen. Ik heb erg moeten wennen aan de karakters. Ze kunnen je niet echt aankijken, dus dat is een groot verschil. Inmiddels heb ik geleerd om naar hun lichaamstaal te kijken en op die manier kom ik een heel eind. Als Pino vrolijk is, zie ik dat direct aan z'n vrolijke veren. Tijdens de repetites hebben we een hoop lol gehad! Voor de karakters is het namelijk behoorlijk wennen om te dansen en zingen, wat soms wel eens grappige momenten opleverde. Ik ben de enige die "live" zingt tijdens de show, dus dat is ook voor mij een nieuwe ervaring. Dat is soms wel eens lastig,want als het vals is, kan ik dat niet op mijn collega's afschuiven.
De voorstelling heeft, zo heb ik begrepen allerlei concepten gehad?
Naar wat ik weet, is er in eerste instantie gedacht om het met handpoppen te doen.Volgens mij was er daarna nog even sprake van echte mensen en hebben ze uiteindelijkgekozen voor deze vorm. Ze hebben van alles geprobeerd om te kijken hoe het werkt. Toen ik auditie kwam doen waren Bert en Ernie, Pino en Elmo er ook.Dit bleek zo ontzettend leuk en erg goed te werken. Er was meteen een klik!
Die ene dag in Sesamstraat, smaakt dat naar meer? Zou je naar de (televisie)Sesamstraat willen verhuizen?
Dat zou ik best leuk vinden ja. Dit is de eerste keer dat ik voor zulke kleine kinderen speel. Ze zitten er zo in. Ze geloven er ook echt in, dat vind ik zo leuk. Dat ze je achteraf in de foyer aanspreken of je de groeten aan Pino wil doen.En soms moeten ze huilen als de voorstelling afgelopen is. Alles is zo schattig en lief. Er is geen gene. Als kinderen gaan roepen, dan gaan ze ook meteen los.Er zijn daar een paar momenten voor gereserveerd. Niet te veel, want dan krijg je zo'n Jan Klaassen en Katrijn-effect.
Heb je voor DoeDoe zelf het stukje Doe Maar in je kleding meegenomen? DoeDoe draagt groengespoten schoenen met een knalroze lubberkous erboven).
Nee, die is helemaal bedacht. Ik weet eigenlijk niet precies meer wat ik in Doe Maar aan had. Toevalligerwijs wordt ik veel gecast voor meisje-meisjes, en dan komt roze weer om de hoek kijken. Leuk toch, nu het nog kan. Vorig jaar in Ja Zuster Nee zuster was ik ook roze; in de Gouden boekjes ook. Misschien dat 169 huis een keer geen roze is; dat zou wel heel fijn zijn. Maar je maakt je er wel vertrouwd mee. Het zijn wel elke keer weer andere meisjes, maar het zijn wel meisjes. En ik ben van mezelf helemaal niet zo'n meisje meisje, dus daarom vind ik het zo leuk om te spelen. Dan gaan de staartjes weer in. Het zijn de rollen waar ik op dit moment voor wordt gevraagd. Dat hangt ook samen. Mensen zien je een voorstelling doen en vragen je voor een soortgelijke rol.
En de reclame die je erbij doet. Heeft dat nog invloed?
Nee. Ik doe dat al vier jaar, en dat is best lang, en eigenlijk pas nu, nu het vrij vaak op de televisie is, zeggen mensen soms: “hé ben jij niet van...” Ik ben wel eens gebeld voor een auditie naar aanleiding van een commercial, dat is alleen positief. Maar ik hoor nooit “dat is dat Super de Boer meisje” Dat is natuurlijk ook een hysterische
versie van mezelf. Ik ben van mezelf uit ook vrolijk, maar niet zo!
26 September 2010 | |
Reguliere voorstelling | |
Eindhoven | |
Parktheater | |
sesamstraat, tommie, pino, elmo, bert en ernie, dorien haan, doe doe, theatershow, |