Vanaf het begin van de voorstelling is al duidelijk dat het geen gewone voorstelling gaat worden. Minutenlang praten de hippies van weleer over de tijd van toen. Af en toe is een citaat grappig, maar een schaar zal hier wonderen verrichten, want het duurt wel erg lang. Een orkest in de woonkamer, een tuin met een boom, en schemerlampen. Een open lounge voor de spelers die niet op zijn. Het ziet er bizar en ongebruikelijk uit. Maar dit geldt niet alleen voor het decor, ook voor de vorm van de voorstelling.Bij een musical is interactie met het personen uit het publiek verre van gebruikelijk. We kennen het van sommige cabaretvoorstellingen, maar ook deze Hair maakt er gebruik van. En helaas blijft het niet bij één keer. Het werkt vertragend, en de comedy slaat maar matig aan. Een mix van heden en verleden is het gevolg, en er valt geen touw aan vast te knopen.
Was de eerste helft een ongrijpbare mix van dialogen, mooie goedvertolkte songs, liedjes die totaal verminkt zijn door nieuwe arrangementen, mooie plaatjes en chaos, de tweede helft is een regelrechte aanslag op het publiek. Een trip die uren lijkt te duren (en in het echt waarschijnlijk ongeveer een kwartier bedraagt) vol met waanbeelden en geluidsfragmenten die zo luid zijn, dat ze een regelrechte aanslag zijn op je trommelvliezen. Ook hier is weer volledig doorgeslagen in uitersten..
Af en toe heeft Hair een prachtig moment. Een podiumplaatje om te fotograferen en in te lijsten, een song om permanent op je I-pod te zetten, een sterk gespeelde scene. Met name Matijs Wessels speelt zijn rol van Woef erg goed en Jeanie wordt door Dunya Khayame heel sterk vertolkt. Als er een moment van meeleven is is het met één van hen. Daar staat dan weer tegenover dat Claude (in de voorstelling Kloot genoemd en vertolkt door Jorrit Ruijs) er totaal niet in slaagt zijn worsteling met de dienstplicht, of eigenlijk de wil van zijn vader, vorm te geven. Voor zijn “solo” heeft hij ook nog eens de vocale ondersteuning nodig van Marcel Veenendaal. Wat de laatstgenoemde de hele voorstelling op het podium verder aan het doen is is een compleet raadsel; zijn personage Paul fladdert maar wat rond. Qua zang valt Yuli Minguel in positieve zin op. Ze heeft een dijk van een stem en laat dat horen ook. Ze is één van de ex-Idols-deelnemers in de voorstelling, die overigens allemaal niet onder doen voor de rest van de cast.
Het creatief team bevat bijzondere namen: Marcus Azzini die naam maakte met Sexual Perversity heeft de regie van deze podiumbende verzorgd. Waar beloofd was het ware verhaal te vertellen is het vooral chaos; de oorspronkelijke verhaallijnen zijn vrijwel helemaal naar de achtergrond verdwenen, maar als dit ware verhaal er ook echt is, is hij er niet in geslaagd dit helder te vertellen. Gérard van Kalmthout en Ronald Giphart die hebben gezorgd voor tenenkrommend ongeloofwaardige dialogen, waardoor je geen enkele compassie hebt met welke rol dan ook op het podium en die overkomen als literair geneuzel vol quasi-geestigheden.
Waar de gesproken teksten om te janken zijn, zijn de liedjes wel weer prachtig vertaald door Jan Rot, ook al omdat het gezongen woord meer ruimte biedt voor poezie. Hebben de voorgaande namen gezorgd voor opvallende prestaties valt die van de andere bekende naam, Rodrido Otazu voor de kostuums, wat in het niet. Degelijk, ondersteunend en zeker mooi, maar niet heel apart. In dit specifiek geval mogen we zeggen, gelukkig.
De acteurs gaan er tijdens deze premiere helemaal voor: vocaal is het, zeker als je in beschouwing neemt dat weinig castleden vocaal geschoold zijn,in orde, al mag zeker nog wel aan verstaanbaarheid worden gewerkt. Ze stoppen er alle energie in, en zijn zichtbaar enthousiast als ze zich aan het einde in het publiek begeven. Maar alle moeite ten spijt: deze Hair is ten onder gegaan aan een overkill aan artisticiteit. Deze Hair mag als een totale mislukking worden bestempeld. Er lijkt een keuze gemaakt om de voorstelling zo controversieel mogelijk te maken. Dat is dan weer wel gelukt, en voor wie daardoor wordt geprikkeld is deze Hair een absolute must.
