Recensie

Slijm verovert ook het theater ⭐⭐⭐

Na het witte doek is nu ook het podium niet meer ‘Slijm’vrij. Met de Grote Slijmmusical wordt de doelgroep ook uitstekend bediend. Aanstekelijke songs, vlotte dans en een eenvoudig maar effectief verhaal.

Wie niet direct met opgroeiende kinderen te maken heeft zal de naam Bibi niets zeggen, en bij slijm toch vooral aan hoestdrank denken, als het weer eens vastzit. Maar Bibi heeft bijvoorbeeld ruim 850000 volgers op YouTube met filmpjes die deels te maken hebben met het maken en creatief gebruiken van Slijm, een kleurig goedje dat inderdaad op slijm lijkt. Vanaf 2020 tot 2023 verscheen er bovendien elk jaar een Slijmfilm met Bibi in de rol van Indy van Leeuwen, vlogger over slijm. En in 2024 is er dus deze musical.

Tijdens de voorstelling bevinden we ons (grotendeels) als publiek in een fictieve televisiestudio. We worden opgewarmd met hulpbordjes, alvorens de presentatrice het podium betreedt. Een beeldverbinding met Indy van Leeuwen volgt, waarin ze aangeeft door te gaan met slijm tot ze zelf slijm is. Achter de schermen krijgt dezelfde presentatrice echter op haar falie, en niet veel later zien we beelden van Indy, die afscheid neemt een opvolger zoekt. Dit gebeurt in een show op televisie. We hebben dan inmiddels kennis gemaakt met vijf scholieren, die allen een stereotype vertegenwoordigen, maar wel allen geïnteresseerd zijn in slijm. Fleur (Judith van der Wijst) is nieuw op de school. Victoria (Anique Dreamon) is het populaire meisje dat haar in eerste instantie negeert en ook niet blij is als haar vriend Levi (Max Hameeteman) wel vriendelijk (en misschien ietsje meer) doet naar Fleur. Gothic Chris(tine) (Djìn Kastje) zondert zich wat af, terwijl vriendelijke, wat onhandige nerd Alex (Sam Weytjens) juist makkelijk contact maakt. Toevallig belanden juist deze vijf schoolgenoten in het programma, waarin ze moeten laten zien dat ze het meest originele slijm kunnen maken. Dat er iets niet helemaal klopt wordt hen langzaam duidelijk, waar de kijkers van de films inmiddels al lang weten dat de hen bekende antagonist Dominicus Duff ze voor zijn karretje spant in een bizar, winstgevend plan: een plan met presentatrice Caroline (Jill Tjin) als medeplichtige tegen wil en dank.

Zo ontspant zich een verhaal dat moderne thema’s als A.I. en machtsmisbruik combineert met klassieke highschoolthema’s als ‘iedereen heeft wel een probleem’, jezelf kunnen zijn, vriendschap, vertrouwen en samenwerken. Dit alles wordt gebracht als energieke musical vol flitsende dans, met zowel nieuwe als bestaande ‘Slijm’-nummers. De strakke choreografie bij de nummers, vol beweging, in combinatie met de samenzang zorgt er wel voor dat de teksten niet altijd even verstaanbaar worden gezongen, al betreft het hier vooral de ‘hits’. Het hoogtepunt bij de dansnummers is wanneer er met slierten doek – ieder heeft een eigen kleur gebaseerd op de basiskostuums – slijm wordt gesimuleerd. Het enthousiasme straalt er van alle kanten af. De aanwezigheid van Duff op het podium is creatief gedaan (waar de film-Duff Géza Weisz wel op beeld is te zien).

De Grote Slijmmusical weet zichtbaar en hoorbaar het jonge publiek aan te spreken. Als oudere bezoeker bekijk je het verhaal wat kritischer. Waren alle schurken op de wereld maar zo slecht in het bedenken en uitvoeren van snode plannen. De karakters zijn wel enorme stereotyperingen. Alle 5 finalisten in een tv-shoe die elkaar al kennen is wel heel erg toevallig. En sommige thema’s liggen er wel heel dik bovenop. Maar als je dan even terugdenkt aan de series, films en voorstellingen waar je zelf van hebt genoten toen je nog jonger was zaten daar natuurlijk genoeg van dit soort verhalen bij.

Net als bij hun eerdere productie “Het Feest van Tante Rita” weet BazarMedia de desbetreffende doelgroep weer uitstekend te bedienen. Het is voor hen lekker popcornvermaak (neem dit alsjeblieft niet letterlijk als je gaat kijken): 75 minuten plezier.

13 October 2024
Première
Hoorn
Schouwburg Het Park
https://www.bazarmedia.nl/producties/degroteslijmmusical

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen