“Sondheim in songs” is de officiële start van het Sondheim-festival van het M-lab. Uit het uitgebreide oeuvre van deze “JS Bach” van de musical is een selectie gemaakt van zeer onbekend werk tot het van de film bekende “Sweeney Todd” en het aan Barbra Streisand vastgekleefde “Send in the Clowns”.
Over de keuze voor de opening bestond vooraf al weinig twijfel, en inderdaad is gekozen voor de opening uit The Frogs. Hierin wordt het publiek verteld hoe het zich moet gedragen; een tekst die mooi is aangepast aan de omgeving en deze specifieke voorstelling. Wat volgt is een selectie songs uit verschillende shows, die in context meestal fraai op elkaar aansluiten, en afwisselend serieus en komisch zijn. Waar de ballads bij het publiek zeker in de smaak vallen, is het toch het komische werk wat goed scoort. De liedjes uit Follies bijvoorbeeld, waar Broadway Baby een strijd wordt tussen diva’s en later in de eerste acte Tweede huis bijvoorbeeld ook erg goed scoort. Trouwen vandaag (Company) wat hier op volgt is een van de toppers. Dat we trots mogen zijn op de vertalers in Nederland blijkt ook wel uit de prachtige teksten die ons worden voorgeschoteld. Het merendeel van deze vertalingen is van erkend Sondheim-liefhebber Koen van Dijk en van Daniël Cohen, maar ook Allard Blom en wijlen Friso Wiegersma hebben er pareltjes van gemaakt. Uit de vertaalworkshop is ook een nummer geselecteerd; gekozen is voor Dauw uit het onbekende “Singing Out Loud”, een vertaling van Jeroen de Beer.
Ander onbekend werk komt uit Evening Primrose, een van de eerste werken van Sondheim (1966). Als je me zoekt — ik ben hier, Wat ik weet en Nu zijn muzikaal niet de meest opvallende songs en daarmee vooral leuk voor wie alles van Sondheim kent; als noviteit. De act waarbij vragen uit het publiek worden beantwoord balanceert op het randje. De zogenaamde indieners hebben namen als Han Doek en Sietze Vliegen, en maakt het wel heel melig en flauw. De poëtische reactie van Simone op één van de vragen, en de “foute” van Céline zijn daarentegen wel weer geslaagd.
De tweede akte bestaat voor een groot deel uit een mini-Sweeney Todd. Dankzij de film is dit op dit moment waarschijnlijk Sondheim’s bekendste werk. Tegelijkertijd zit in dit blokje waarschijnlijk ook de minst toegankelijke muziek van de avond. Maar, mede door het geweldige spel van de uitvoerenden, geniet het publiek met volle teugen van dit lugubere verhaal.
Het viertal op het podium straalt, en heeft bij de komische nummers ook een enorme lol. Het optreden van Céline Purcell tijdens het verjaardagsconcert was een mager visitekaartje, maar ook zij zingt fantastisch. Simone heeft solo natuurlijk al lang laten zien dat ze overweg kan met een lach en een traan, en ook in deze voorstelling weet ze haar momenten te pakken. Haar versie van “Send in the Clowns” krijgt een enorme ovatie, en ook komisch is het weer pico bello in orde. Stanley Burleson klinkt lekker rauw, en zorgt voor een mooi contrast. Freek Bartels is natuurlijk een geweldig zanger. Hij vertolkt de songs fantastisch. Qua spel weet hij wederom een wat simpele figuur prachtig neer te vertolken. Na Sjaak in Into the Woods zien we hier een prachtige Tobias in het Sweeney Todd blok, waarin hij ook vertelt en Anthony speelt overigens. Een geweldig viertal dat de liedjes goed en ook verstaanbaar brengt.
Naast het viertal op het podium schittert ook het viertal dat achter het podium zit. De jonge Bernd van den Bos is een fenomenale muzikaal leider en weet met zijn 3 collega’s (Jeroen Dur, Tim Brandsen, Robert Baba) een geweldig geluid te produceren; sluit je je ogen dan vermoed je een stuk groter orkest. Achter zijn piano leeft hij zichtbaar mee met de voorstelling.
Sondheim in Songs is een samenraapsel van Sondheim-materiaal, waarbij niet alleen de meer bekende werken ten gehore worden gebracht. Van deze losse songs is echter een fraai geheel gemaakt, de songs gaan op veel plekken naadloos in elkaar over. Sondheim-haters kunnen uiteraard nog steeds beter wegblijven, maar de scepticus die hem ook wel eens het voordeel van de twijfel wil geven heeft met Sondheim in Songs een geslaagde avond. En de liefhebbers, die hoeven natuurlijk al lang niet meer over de streep getrokken te worden, en hebben al kaartjes besteld; of al een bezoek gebracht. En een professionele uitvoering van Company of Follies in de komende jaren
lijkt na dit concert zeker een goed idee.
Scenefoto’s: Bob Bronshoff
