De naam Nederpop All Stars doet misschien een supergroep vermoeden van mensen uit de bekende bands uit de Nederpop periode uit de jaren tachtig. Dat klopt niet helemaal. De groep bestaat wel uit de gitarist van Het Goede Doel (Sander van Herk), aangevuld met het grootste gedeelte van een recentere band: Alderliefste (Luc de Bruin, Robert Kramers & Marco Hoogland). Leadzanger is Stefan de Kogel, die we uit een aantal Nederlandse musicals kunnen kennen. Deze tour zijn er ook gastoptredens van Henk Temming (de andere Henk uit Het Goede Doel) en Erik Mesie (zanger van Toontje Lager en de enorme solo hit Zonder jou).
Als de klanken van de Dijk’s Dansen op de Vulkaan klinken, lijken ze hebben gekozen voor een feestelijke en passende opening. Het ruwe rafelrandje aan de stem van Stefan de Kogel past perfect bij de nummers van de Dijk. Het blijkt echter een instrumentale openingsmedley van diverse songs. Het eerste nummer dat wordt gezongen is Thuis ben, en ook dat klinkt uitstekend. Het is de opmaat voor een avond vol (vooral) bekende jaren tachtig nummers van groepen als Doe Maar, de Dijk en de Frank Boeijen Groep en zangers als Hans de Booij. Natuurlijk is er een flinke portie Toontje Lager en het Goede Doel, al is het merkwaardig dat Vriendschap zonder bijdrage van Henk Temming wordt gezongen. Erik Mesie verschijnt in de eerste akte, om het tweede deel van Over de Muur te zingen (inderdaad, Klein Orkest) om daarna zijn eigen Zoveel te doen uit te voeren. Pas in de tweede akte verschijnt Temming, voor tweeëneenhalve song, en keert ook Mesie weer uitgebreid terug.
In de eerste akte krijgt de persoon Stefan de Kogel perspectief in de tijd: geboren in 1988, het eerste jaar van het decennium, maar wel Wij Houden van Oranje van Hazes. Er wordt gesproken over het unieke moment dat Raymond van ‘t Groenewoud op Pinkpop stond, als Nederlandstalige artiest, in 1980, waar zijn ouders ook waren. En er zijn beelden van de vredesdemonstratie, waar zijn ouders elkaar ontmoetten. Beelden die logisch zijn ingeklemd tussen De Bom en Over de Muur (waarvan niet verteld wordt dat het nummer daar voor het eerst werd gezongen en pas na weken succes op de radio als live-opname op single werd uitgebracht). Het is jammer dat het daar bij blijft. Hoewel het grootste gedeelte van de zaal het tijdperspectief wel kent, is het leuk om te horen, en/of er ook beelden te zien. Zoals we even een jonge Doe Maar te zien krijgen.
Er zijn een paar songs die buiten de jaren 80 Nederpop vijver vallen., Van Dik Hout is later, en Ramses Shaffy’s Laat me is eerder, of later natuurlijk als we uitgaan van de Alderliefste duetversie, waar hier ook gebruik van lijkt te worden gemaakt. En dan is er nog een gloednieuw nummer -de nieuwe single - dat in de lijn ligt van bijvoorbeeld de Dijk. Er is een stukje improvisatie, als er wordt gezegd dat er een hoop liedjes vrouwennamen zijn, en er gevraagd wordt er een aantal te roepen. Op de eerste rij wordt iemand om de naam gevraagd, waarna een passend lied wordt gezongen: in dit geval is het Drukwerk’s Marianneke met de naam van deze avond, Wilma. Het zwakste nummer van deze avond blijft zo bij maar een paar regels. Van het hit-stramien wordt afgeweken als Stefan de Kogel, opgegroeid met deze muziek, het lievelings-Nederpopnummer van zijn vader zingt (in akoestische setting): de albumtrack Onderuit van de Dijk.
Nederpop All Stars mag misschien niet het plaatje zijn wat je bij de omschrijving verwacht, inhoudelijk is dat het zeker. Een avond vol klassieke Nederlandstalige popsongs, die uitermate goed worden gebracht. Erik Mesie lijkt zijn stem al zo’n 35 jaar buitengewoon goed te hebben geconserveerd, en nog nagenoeg precies te klinken als toen, Henk Temming heeft wat meer moeite, maar de sound is er nog steeds. En Stefan de Kogel, die werkt zich ogenschijnlijk simpel door de rest van het Nederpop-repertoire. Met briljante uitvoeringen van de meer rock-georiënteerde nummers als Iedereen is van de Wereld en Dansen op de vulkaan, maar ook prima bij het wat rustiger werk van bijvoorbeeld Frank Boeijen.
Leuk is dat de voorstelling ook niet is afgelopen, als het doek valt. In het theatercafé, of in de foyer, worden in een kleinschalige setting nog een aantal nummers gezongen. Waar je in de zaal soms niet precies weet of je moet zitten of staan, is dat dan natuurlijk wel duidelijk (tenzij je net die barkruk hebt weten te bemachtigen). Pas als die nieuwe single voor de tweede keer heeft geklonken, is het echt voorbij.
Na afloop van de voorstelling zijn we toch wel benieuwd, en stellen Stefan een paar vragen. De website meldt dat hij is gekozen uit een wedstrijd georganiseerd samen met Radio100%NL, Een Voice/Idols achtige setting?
[iDat was het niet helemaal Ik werd benaderd door mijn beste vriend, die zei dat hij de bandleden kende. En zij hadden een aantal zangers in de running. Ik moest toen echt wel auditie doen. Dus om het een race te noemen, maar we moesten wel allemaal laten zien wat we konden.. Dat speelde aan het einde van Soldaat van Oranje. Dus ik ben daar gestopt om dit te gaan doen
Dan is daar die balans tussen muziek (liedjes zingen) en musical (het theatrale). Die slaat nu door naar muziek?
Er is geen voorkeur. Ik vind het allebei te gek, en dit is wat er nu op mijn pad komt. Ik merk dat ik heel erg blij wordt van muziek maken en dat het heel belangrijk voor mij is. Bij muziek is het allemaal begonnen en ik ben heel blij dat ik dit mag doen. Dat ik ooit nog in het (musical)theater kom, dat zou zomaar kunnen, maar misschien ook niet. Dit is een project voor langere tijd. We zijn ook aan het kijken voor andere (gast)zangers om volgend jaar mee te nemen. We willen dit een meerjarenplan laten zijn.
Met de heersende griep: mocht één van deze twee gastzangers ziek worden en jij moet zijn partijen overnemen. Bij wie maak je je dan het meeste zorgen als je het zou moeten overnemen?
Van allebei. Ze hebben allebei zo hun eigen repertoire en zijn daar natuurlijk helemaal ingegroeid. Dan is dat lastig het over te nemen. Zowel het Goede Doel als Toontje lager is leuk om te zingen, dus het zou ook zeker wel goed komen, denk ik. Ik heb ook geen voorkeur met wat ik liever zou zingen,
Ik was verrast aan het begin van de voorstelling, toen ik bij de klanken van Dansen op de Vulkaan dacht, dat is een prachtig nummer van Stefan, omdat je stem toch dicht in de buurt ligt van Huub van der Lubbe (zanger van de Dijk). En dat blijkt dan toch niet de opening
Grappig. Je bent een van de velen die zegt dat het in de buurt van Huub van der Lubbe komt en dat vind ik een leuk compliment. Ik ben zelf helemaal fan van die man dus ik vind dat leuk,
Een eigen voorkeur was Onderuit van de Dijk. Zijn er nog andere nummers die je hebt overwogen, die deze avond vervolgens niet hebben gehaald?
Je merkt dat er heel veel is gemaakt, en dat het moeilijk is om daaruit een selectie te maken. Ik had bij Onderuit heel erg dat ik het graag wilde zingen, maar verder heb ik geen nummer gehad waarvan ik dacht: dat mà³et er echt in. Dit jaar was het heel erg dit nummer. En wat het volgend jaar is, dat weet ik dan niet, dat zien we dan wel. Er zijn nog zo veel mooie nummers gemaakt.
