Thomas de stoomlocomotief is voor de kleintjes een begrip, maar veel ouderen zullen wel van deze trein hebben gehoord. Het eerste boek over Thomas vinden al in 1945 het levenslicht, en de eerste televisieoptredens waren al weer dertig jaar geleden. De ‘levensechte’ trein leeft inmiddels voort in films, merchandise, pretpark-themagebieden en theatershows. Zoals deze Thomas en het circus, een bewerking van een Engelse show, die een aantal jaar geleden ook al in Nederland te zien is geweest..
Het verhaal van de voorstelling is eenvoudig. Er staat plotseling een circus in de haven van Sodor, waar niemand op had gerekend, omdat de aankondigingsbrief door Thomas per ongeluk niet is bezorgd. Dus werk aan de winkel, want de artiesten willen nog diezelfde avond optreden. Als Thomas wordt gepasseerd voor het halen van de zware wagon met circusspullen is hij teleurgesteld, en om zich te bewijzen gaat hij er toch snel heen. Het lukt hem bij de boerderij van boer Boontjes te komen, maar dan gaat meteen ook alles mis. Krijgt Thomas nog een kans om de puinhoop die hij veroorzaakt weer (gedeeltelijk) goed te maken.
De voorstelling is een belevenis voor de jonge theaterbezoeker. Ze worden gestimuleerd verkleed te komen, en worden ontvangen door o.a. conducteurs, en een clown. De castleden zijn dus al voor het gordijn (symbolisch) opengaat al druk in de weer. Meedoen is het devies, en dat wordt goed begrepen, want al bij de eerste tonen wordt er fanatiek meegeklapt. Natuurlijk moet er worden geroepen, al roep je Thomas natuurlijk door het imiteren van een stoomfluit, en ook op ‘Achter je’ wordt gerekend. Zelfs enige beweging is gewenst.
De cast kent een aantal opvallende optredens. Pim van Alten is een dikke controleur met een luide stem en overwicht, Joris Gootjes leeft zich lekker uit op het dialect van boer Boontjes, en Mitch Blaauw is eindeloos energiek als de clown Fluffy. Hij overlaadt het publiek met een stormvloed aan woorden, soms met rare stemmetjes, en rent van hot naar her, doorgaans in paniek omdat er weer iets niet helemaal naar verwachting loopt. Aan val en struikelpartijen geen gebrek, en het is moeilijk voor te stellen dat hij niet bont en blauw (no pun intended) is na een dag optreden. De energie straalt van het podium af dankzij de hele cast Soms is het zelfs wel iets te veel, en zou een extra rustmomentje wel welkom zijn. Maar het publiek komt natuurlijk om de locomotieven te zien. Thomas en zijn vrienden zijn namelijk ook levensgroot te bewonderen, en met bewegende ogen, wenkbrauwen en monden komen ze ook echt tot leven. Qua stem liggen de treinen en de spelers wel wat dicht bij elkaar, zodat je soms wel goed moet luisteren en kijken om te bepalen wie er aan het woord is. De inhoud maakt het doorgaans ook wel duidelijk.
Natuurlijk bevat de voorstelling een kleine moraal, die we van harte kunnen ondersteunen, en die in andere context zelfs in de grote mensenwereld op zijn plaats is. De voorstelling is zo naast een belevenis ook een leermomentje.
De kinderen werden deze première op een leuk extraatje getrakteerd. Speciaal voor de gelegenheid konden ze met Thomas en de cast op de foto op het podium van het Goudse theater, al betekent dat voor velen dat ze wel even geduldig moeten wachten. Zoals bij alle voorstellingen kun je in het vervolg na afloop wel met de castleden op de foto, als deel van de totaalbeleving die Van Hoorne Theaterproducties bij hun jeugdvoorstellingen wil bieden.
