Het is even wennen, zo’n jong gezicht als Rembrandt. Want ondanks dat de man natuurlijk ook gewoon jong geweest is (en het zeker in de beginperiode van zijn leven gewoon logisch is dat hij nog jong is) is het het beeld van de oudere Rembrandt toch datgene wat we op ons netvlies hebben staan.
Zodra Syb begint te zingen valt meteen zijn warme stemgeluid op. Hij maakt van Rembrandt een warme persoonlijkheid, waarvan het je niet verbaast dat een dochter uit een hogere klasse voor hem valt. Zijn teksten zijn prima verstaanbaar, en waar hij in zijn Kast-periode een soms wel erg nasaal stemgeluid heeft, is dat nu vrijwel verdwenen. Het klinkt er allemaal prima onder.
En dan zijn acteerwerk: zijn lichaamstaal zit wel goed. De uitstraling klopt helemaal bij het gevoel dat je zou moeten hebben. Enige minpuntje zit in de gesproken conversaties. Het is niet zozeer de friese tongval, die bij het gesproken woord wel opvalt, maar niet irriteert, maar met name de dialogen kunnen nog wel iets geloofwaardiger worden gebracht Zijn monologen hebben echter weer wel de benodigde overtuiging. Al met al een optreden waar hij met tevredenheid op mag terugkijken.
Gelukkig kregen we ook de gelegenheid aan hem te vragen hoe hij deze premiere had ervaren. Hij is wild-enthousiast:
Het was een van de beste optredens uit heel mijn leven. Vanaf het begin zat ik er goed in. De cast en iedereen eromheen ging ervoor en wilde echt iest moois neerzetten. Dat gaf een heel goed gevoel. Het koste me weinig moeite me te concentreren.
Je hebt nu al een hoop podiumervaring met de Kast, Spanner en Nostradamus bijvoorbeeld. In hoeverre is dit optreden in Rembrandt anders dan deze voorgaande ervaringen.
Natuurlijk zijn er veel overeenkomsten. Bij die optredens moet je ook zo goed mogelijk acteren en ook alles geven wat je hebt. Maar bij deze voorstelling moet je dat over drie uur verspreiden. (Hij staat als Rembrandt ruim 2 uur op het toneel, de andere speeltijd moet er druk omgekleed worden en dergelijke; het overblijvende half uur is de pauze. red). Je bent dus continu bezig en hebt eigenlijk geen tijd om nog ergens over na te denken. Het is 1 trein die doordendert. Het is een absoluut voorrecht om zo’n grote rol te mogen spelen. Zo’n kans krijg je maar eens in je leven.