De huidige manier van televisieauditeren voor een musical heeft een groot manco; waar de zang prima kan worden beoordeeld kan dat niet worden gezegd voor de spelkwaliteiten. De winnares van de VTM-zoektocht Op zoek naar Maria heeft in haar carriere al het een en ander laten zien, dus met Deborah de Ridder als hoefden we het niet somber in te zien. Zo bewees ze zich al als alternate Nette in Daens. Toch weet ze enorm te verrassen met haar invulling van Maria, die niet anders te omschrijven is als fenomenaal.
Als er één musical is die zo’n beetje iedereen wel kent is dat The Sound of Music. De film verschijnt nog met grote regelmaat op de buis, en heeft een grote schare fans. De bewerking die V&V ervan maakte heeft wat vreemde keuzes gemaakt (zoals het verplaatsen van liedjes), maar staat als geheel wel als een huis. Deze productie stond al eerder in de Efteling, maar laat hier in de Stadsschouwburg een sterkere indruk achter. Hoewel er beduidend minder ruimte is in dit theater, is toch een groot deel van het zaalgebruik behouden gebleven, en door de krappere ruimte is de betrokkenheid van de zaal alleen nog maar groter geworden.
Bij deze woensdagavondvoorstelling was niet de voltallige A-cast aanwezig. Wij zagen alternate Marc Coessens als kapitein von Trapp, en de understudy voor Max, een foutloos Vlaams sprekende Marc-Peter van der Maas. Dientengevolge speelde Martijn Egelmeer meneer Zeller. De laatste twee speelden, afgaand op de bossen bloemen aan het einde van de voorstelling, deze rollen voor het eerst. Hetzelfde gold voor de kindercast, ‘the Happy Trapp kids”.
Marc Coessens speelt de kapitein redelijk overtuigend. Zijn norsheid zou in het begin nog wel wat extremer kunnen, maar speelt de ontdooiing richting Maria knap; hij weet tegelijkertijd zijn militaire stijfheid te behouden. In de uptemponummers schiet hij vocaal wat tekort, maar zijn ‘Edelweiss’ tijdens het optreden klinkt prachtig en breekbaar. Sara Gracia Santecreu speelt de puberende Liesl vol overtuiging. Ze is zeer geloofwaardig in haar rol. Ook de andere kinderen van het gezin worden uitstekend vertolkt. Gretl, die als jongste een aantal solozinnen zingt, valt hierbij extra op, maar elk van de kinderen doet het prima op zijn of haar manier.
Met de afwezigheid van Koen Crucke is Steven Colombeen als Rolf de enige belangrijke rol die ook al tijdens de Efteling-premiere te zien was. Helaas voor hem is er in de rol van Rolf niet veel eer te behalen, omdat hij geen ruimte krijgt zijn keuze voor de nazi’s echt toe te lichten en dus als karakter nogal plat blijft. Uit de begraafplaatsscene weet hij het maximale te halen.
Loepzuiver is de zang van An Lauwereins, die de rol van moeder overste oprecht en mooi speelt. Kirsten Cools heeft al een aantal prachtige rollen op haar palmares staan, en mag er met barones Schraeder weer een mooie aan toevoegen. Het is een genot haar deze afstandelijke, maar toch ook wel heel menselijke vrouw te zien spelen. Marc-Peter van der Maas blijft met zijn vertolking van Max dicht bij die van Koen Crucke. We geloven wel in deze sympathieke oom met zijn eigen agenda op veel punten, zelfs dat hij uit Vlaanderen komt. Maar al deze sterke optredens staan in de schaduw van de ster van de show, Deborah de Ridder. Het is prachtig om de ontwikkeling te zien van de speelse, onbezonnen Maria naar de zorgzame moeder von Trapp. De liedjes worden fantastisch vertolkt, en de warmte straalt van het begin tot het eind van deze heilige vrouw af. Pure goedheid met menselijke emoties, en uiterst geloofwaardig.
Alles is op z’n plaats gevallen in deze Sound of Music, feelgood op z’n allerbest. Daar kan die enkele oubollige song niets aan veranderen. Drie uur theater vliegt voorbij.
