Vaarwel Anubis

Op televisie is er aan het Huis Anubis al een (voorlopig?) definitief einde gekomen, na twee series met verschillende casts: De Club van de Oude Wilg, en De Vijf van het Magisch Zwaard. Voor de fans is er (naast de herhaling van de serie en het vele dvd-materiaal) deze allerlaatste theatershow, waarin zowel leden uit de eerste als de tweede cast meespelen.
Het is (in het verhaal) vijf jaar nadat de laatste Anubis-bewoners het huis hebben verlaten, en ze zijn dus allemaal iets volwassener. Dat is vooral Raphaël (Roel Dirven) aan te zien. Hij heeft een flinke stoppelbaard.
Zeven van de oud-bewoners hebben een uitnodiging gehad om op deze dag terug te keren naar het huis, als ze op zoek willen naar rijkdom. Van de Vijf van het Magisch Zwaard ontbreekt alleen Anastacia. Sterre (Jennifer Welts), Pim (Alex Molenaar), Marcel (Juliann Ubbergen) en Raphaël zijn wel van de partij. De romance tussen Sterre en Raphaël lijkt het niks te zijn geworden, en er is dus enige wrijving tussen die twee. Uit de eerste serie zien we Fabian (Lucien van Geffen), Amber (Iris Hesseling) en Appie (Kevin Wekker) terug.
Na enige misverstanden over wie er nu in het huis heeft gewoond, verschijnt op deze dag vol regen, donder en bliksem plotseling uit het niets een notaris Paul Donkers). Hij vertelt hen dat zij zijn uitgenodigd op basis van het testament van de architect van het huis, die jaren geleden (en dus ver voor dat zij in het huis kwamen wonen) werd vermoord toen hij een feest gaf met zijn zes beste vrienden. Vermoord om de schat te vinden die in het huis verborgen zou zijn. Als de notaris weer net zo plotseling is verdwenen als verschenen, vinden ze een oude film. Hier zien ze de betreffende avond, de zes vrienden, die wel erg op henzelf lijken. Alleen Pim is er niet herkenbaar bij, en ook de architect is niet te zien. Eenmaal tot de conclusie gekomen dat hij de filmer moet zijn, valt aan de beelden te zien dat de filmer sterft, vermoord door zijn zes beste vrienden. In een black-out verdwijnt vervolgens Pim, om in een spiegel weer te verschijnen. Een spiegel die langzaam volloopt met zand. Om de rijkdom te vinden en Pim te redden moeten ze het mysterie zien op te lossen. In koppels moeten ze de drie etages van het huis doorzoeken. De jokers uit de beide series, Marcel en Appie zijn aan elkaar gekoppeld, en zorgen voor nogal wat comic relief. Als Marcel de zaal aanspoort Appie aan het schrikken te maken doorbreekt dat de vierde wand vrij plotseling, maar de zaal geniet ervan. Arme Raphaël is gekoppeld aan het domme hittepetitje Amber (wat blijft het een heerlijke rol om naar te kijken), en blijkt bij haar sneller zijn geduld te verliezen dan hij ooit in de serie heeft gedaan. Sterre en Fabian vormen het derde koppel.
Het concept van de voorstelling zal de vaste bezoekers bekend voorkomen. De bekende liedjes uit de voorstelling, een mysterie wat moet worden opgelost, deels met hulp uit de zaal, en natuurlijk de bekende figuren live in actie. Daarin wijkt deze vierde show niet af van de voorgangers. Voor de vaste bezoekers zal de verrassing er dan ook af zijn, maar juist zij malen daar niet om. Dit zijn hun helden. Dat de voorstelling als geheel niet zo sterk is als de eerste twee zal hen evenmin storen. Voordeel is dat er uit de eerste serie alleen aansprekende karakters en prima acteurs meedoen, en ze allemaal zo in hun rol zitten dat we gewoon de karakters geloven, hoe vreemd of ongelofelijk dom ze soms ook zijn. De liedjes zitten qua verhaal nog steeds vaak op een moment dat je denkt: “je gaat nu toch niet zingen, denk aan die arme Pim” maar zijn aan de andere kant een ontspannende onderbreking. De danspasjes zitten er goed in.
De mysterieuze notaris wordt lekker gespeeld door Paul Donkers. De botsingen met de Anubis-helden, die zich toch wat anders hadden voorgesteld bij de uitnodiging, zijn sterk, en het lijkt er echt op dat zij slechts rakelings niet door zijn stok worden getroffen.
Het decor is simpel, maar met een kantelende bank en een wisselende achterwand, en zijwanden die kunnen inschuiven is de woonkamer zo de zolder. Met wat doeken en licht zitten de bewoners ineens in een geheime gang. Alleen het slotraadsel, een rebus op doek, blijkt wat klein uitgevoerd. Vanaf rij 17 zijn de plaatjes niet te onderscheiden, waar voor in de zaal goed kan worden mee gepuzzeld.
Deze laatste Anubis-show biedt de fans precies wat zij willen. Hun helden, in een avontuur wat ze kunnen meebeleven. Dat bijvoorbeeld de zang van met name de eerste cast niet zo sterk is (en is het wel live?), al is het al een stuk beter dan jaren geleden, zal hen worst zijn. Het is een soort afscheid van hun helden. Wat dat betreft hadden de bezoekers van deze feestelijke voorstelling geluk. Zo’n beetje alle castleden die niet op het podium stonden zaten in de zaal. En zij kregen het erg druk met het zetten van handtekeningen en het poseren voor foto’s.