Groter zal een contrast tussen twee voorstelling onder een dak zelden zijn geweest.
Waar “Are you lonesome tonight” een frisse, chaotische en kleurrijk optreden is, is “I’m your man” bijna nachtclub-achtig en sober. De kleine zaal “De verdieping” is kroegachtig ingericht met tafeltjes en stoelen, banken rondom en nog een kleine tribune en zodoende een passend decor voor beide voorstellingen. Musicalworld is aanwezig bij de middagvoorstelling, de enige try-out. Waar de premiere dezelfde avond overvol zit, is er nu maar een handvol mensen als publiek, en dat maakt zeker de dans-voorstelling lastig, omdat deze zwaar op interactiviteit met het publiek leunt…
“Are you lonesome tonight” is een datingshow, waarbij de spelers en al het publiek is voorzien van een button met nummer. Iedereen kan berichtjes schrijven naar een ander, waarvan een deel ook weer wordt voorgelezen in de show, rondgedeeld of na de voorstelling kan worden opgehaald. Er wordt geïnstrueerd wat voor soort berichten wel en niet de bedoeling zijn. Maar centraal in de voorstelling staat toch wel de dans. Jaakko Toivonen (inderdaad, het jurylind van “So you think you can dance”) heeft al eerder bij Jeugdtheater Hofplein laten zien dat hij het de leerlingen niet gemakkelijk maakt en ook bij deze voorstelling moeten de spelers alles uit de kast halen. Bij een try-out is er nog geen sprake van routine, en de concentratie is op vele momenten duidelijk zichtbaar op de gezichten. Ze brengen het er niet onaardig van af; het is knap wat ze doen, al wisselen routineuze en dit-moet-nog-inslijten bewegingen elkaar af. In het contact met het publiek is de cast onbevangen en enthousiast. Er wordt in de voorstelling ook wat gezongen, en dat klinkt best aardig. Niet altijd even zuiver, maar het valse zit dan toch weer tegen falset aan, en klinkt dan toch nog wel redelijk.
Toch blijkt deze voorstelling niet helemaal aan mij besteed. Vooral de afwezigheid van de vierde wand maakt me onrustig. Daar komt bij dat ik moderne dans ook zeker niet altijd begrijp. Toch zitten er een aantal scenes in die me zeker aanspraken. Hoogtepunten zijn de tequila-drinkwedstrijd, waarbij een viertal jongens op de meest vreemde wijze glaasjes tequila achteroverslaan en de 24e verjaardag. Bij deze laatste ontstaat een soort vamp-en-de-mannelijke-dansers act die we ook bij popdiva’s en in sommige verleidelijke scenes van musicals tegenkomen.
“Are you lonesome tonight” kan zeker werken met een volle zaal en een publiek wat grotendeels minder gereserveerd is dan ikzelf. Zeker als al doende alles wat meer routineus gaat zal dit een hele energieke en flitsende voorstelling kunnen worden.
Na een korte pauze wordt deel twee van “Vanavond in de kroeg” voorgeschoteld. Best een vreemde titel als je een matinee-voorstelling bezoekt. In de kroeg is de inrichting iets aangepast. De muziek is nu live, door Nils Schwartz op de piano. De spelers lopen in zwarte kostuums, met hoed. Zoals Leonard Cohen ook regelmatig te zien is. De voorstelling is opgebouwd rond zijn repertoire en biografie. De Joods-Canadese songwriter is in Nederland bij het grote publiek niet echt bekend, al kan het merendeel minstens 1 song van hem toch zeker meezingen: Suzanne, van Herman van Veen. Hij heeft echter prachtig songbook opgeleverd, en verdient zeker een eerbetoon. Dat mag deze voorstelling zeker genoemd worden. Cohen zelf heeft een vrij typisch stemgeluid en beperkt bereik, maar geeft zijn liedjes wel emotie mee. Tijdens deze voorstelling is voor een andere benadering gekozen, die wonderwel uitpakt. Binnen de liedjes wordt de zang afgewisseld, aangevuld met koorzang. Vooral in de samenzang klinkt het prachtig en levert het momenten van kippenvel op. Solo valt de vertolkster Suzanne het meeste op; wat een prachtige stem heeft zij. Fraai geensceneerd met kaarsjes in glazen, het conflict tussen de jongens over het meisje heeft iets geestigs en iets wrangs. De voorstelling heeft iets poetisch, en tegelijkertijd wordt er gezegd dat het geen gedicht is. Wel mag er, zeker door de heren, in de gesproken tekst wat beter worden gearticuleerd. Niet alles was te verstaan.
Tot de bekendste Cohen-liedjes horen natuurlijk Hallelujah, I’m your man en Suzanne. Dit zijn dan ook enkele van de liedjes die in de voorstelling terugkomen. Het resultaat is verrassend indrukwekkend. De presentatie is fraai, de muzikale begeleiding door de piano, en de plotselinge saxofoon, uitstekend. Ondanks de geringe hoeveelheid humor (en waar deze er wel was was deze vooral schrijnend), werd deze zeker niet gemist. I’m your man is een prachtige voorstelling, die vraagt om een avondvullend vervolg.
