De Brusselse uitgaansgelegenheid Viage was op 28 september “the place to be” voor de Vlaamse musicalwereld. De Vlaamse musicalprijzen werden er uitgereikt. In tegenstelling tot Nederland is het aantal categorieën beperkt. Slechts 10 stuks, waaronder de nieuwe prijs voor beste amateurmusical. Twee categorieën worden dit jaar niet uitgereikt. Het aantal producties was te beperkt om Beste Ensemble uit te reiken, en het gebrek aan kansen voor Aanstormend Talent betekende dat ook deze categorie dit jaar was komen te vervallen.
Een Musical prijzenregen zonder verrassingen bestaat niet, en de eerste prijs die wordt uitgereikt is er meteen al één. Niet Wim van den Driessche, maar Tim Driesen krijgt de prijs voor beste mannelijke bijrol. Een mening van deze schrijver, die gedeeld wordt door Tim Driesen zelf. Zo blijkt uit de speech die zijn moeder voorleest, omdat Tim in Italië zit voor repetities op een cruise-schip. De gedachte doemt op dat hem de prijs wordt gegund omdat deze Vlaming verder nooit in Vlaanderen te zien is, en absoluut een ster is, zoals hij in Never Forget liet zien. Beste Vrouwelijke bijrol is voor Kirsten Cools, die dolblij is en ondanks haar zwangerschap het podium op stormt. Een prijs voor een prachtrol in The Sound of Music.
En dan is er natuurlijk de waslijst aan prijzen die Ganesha ten deel valt. Allard Blom voor beste inhoudelijke prestatie, Harry de Neve voor beste creatieve prestatie, Martin Michel voor de beste regie, en Karin Jacobs voor beste vrouwelijke hoofdrol. Deze laatste treedt zo in de voetsporen van Jelle Cleymans, haar zoon, die al eerder een musicalprijs won. Ook de juryprijs voor beste musical belandt bij Ganesha.
Beste mannelijke hoofdrol gaat naar Koen van Impe, voor zijn rol in Pippi Langkous die de prijs op nogal stugge wijze in ontvangst neemt. Met het aanbod van het afgelopen jaar mag het niet verwonderen dat The Sound of Music de publieksprijs voor beste musical wint, en zich dus de populairste musical mag noemen. Er wordt gemeld dat ze meer dan de helft van alle stemmen hebben binnengehaald, en V&V, Roel Vente en Albert Verlinde, in eigen perso(o)n(en) zijn er dolblij mee.
Net als vorige jaren worden de prijzen uitgereikt door een keur van bekende Belgen. Jo Lemaire, Dean (Idool, Sterren dansen op het ijs), Leah Thijs, Michael Iongbloed (So you think you can dance) en Moora Vander Veken (Amika) zijn enkelen van hen.
Dit jaar voor het eerst is er een prijs voor amateurproducties, geïnitieerd door de Vlaamse collega’s van Musicalsite. Voor het fantastische Honk was dat een jaar te laat, voor Bohemian Productions net op tijd. Zij zijn het eerste gezelschap die met de voorstelling Rent deze prijs binnenhalen.
Tussen de optredens door krijgen we een flink aantal optredens te zien van het Viage-gezelschap, dat normaal bij de Musical Dinnershow optreedt. De reeds lopende producties Tell Me On A Sunday en Dans der Vampieren presenteren zich sterk. Deborah de Ridder is weer uitstekend en Anne van Opstal en Hans Peter Janssen klinken sterker dan op de premièrevoorstelling. No Nonsens, een gezelschap van musicaldames, zingt twee popnummers uit hun lopende voorstelling. En dan zijn er nog twee aankomende producties die wat mogen laten horen. Geronimo, rond de kinderboekenheld, moet nog in première gaan, en geeft een aanstekelijk optreden. De kleine, integere productie van komend seizoen, want gelukkig blijkt er elk jaar wel weer één te zijn, is Een leven zonder jou. De driemans-cast gaf een fraai voorproefje weg met een medley van drie nummers uit de show.
Dit Vlaamse prijzengala is een gelikte voorstelling, met, zeker bij de uitreiking, ontspannen momenten. Maar toch lijkt tenminste één doel voorbijgestreefd te zijn. Presentatrice Christel Van Dyck zegt het al. Naast de prijzen zijn natuurlijk de voorproefjes van het komend musicalseizoen van belang, en daar valt dit gala toch tegen. Geen Oliver, geen Spamalot, wel een schijnbaar eindeloze reeks optredens van het Viage musicalgezelschap. Eén optreden is leuk, een inleiding en afsluiting ligt voor de hand, maar er waren meer optredens van dit gezelschap dan van de musicals van komend seizoen, en dan worden daarbij ook nog eens alle clichés uit de kast gehaald. Aan het eind wordt gezegd dat zonder Viage er geen musicalprijzen waren geweest, maar als dat er meteen ook voor heeft gezorgd dat deze avond een overkill aan Viage-optredens was, dan wordt het hen hopelijk snel duidelijk dat dit standpunt een net zo grote aanslag is op de prijzenavond als niets doen. Hoe trots je ook op je eigen product bent, een overkill schaadt, zeker als de mensen daar niet voor komen.
