Weet je nog wel.. verwijst naar tijdloze liedjes die zijn blijven hangen in je geheugen, die je nooit meer vergeet. Liedjes van Nederlands componisten en tekstschrijvers, waarvan helaas al een groot gedeelte is overleden. Het zijn tevens de openingswoorden van het beroemde liedje van The Ramblers Weet je nog wel, die avond in de regen.
Widdershoven, Neef en Bos hebben voor de voorstelling een gevarieerde keuze gemaakt uit de talloze liedjes, die behoren tot het rijke erfgoed van het Nederlandse lied. Met oud werk en recent werk; met zowel lichte muziek als het serieuzere genre, van onschuldige eenvoudige tekstjes tot meer diepgaande maatschappelijke of zelfs politieke boodschappen. Zo komt er werk voorbij van Friso Wiegersma, waarbij Neefs vertolking van Het Dorp, natuurlijk bekend van Wiegersma’s partner Wim Sonneveld, diepe indruk maakt. En wat te denken van Widdershovens diep rakende uitvoering van Telkens Weer, met muziek van Ruud Bos. Een lied uit de film Rooie Sien uit 1975, dat als een lijflied van Willeke Alberti wordt gezien en ooit werd genoemd als het mooiste Nederlandse filmlied.
Daarnaast ontbreekt uiteraard het oeuvre van Annie M.G. Schmidt niet. Zo komt Wil u een stekkie (van de Fuchsia)? voorbij. En natuurlijk Ja zuster Nee zuster, en de kat van ome Willem. En Alleen uit leed, geweldig uitgevoerd door Widdershoven. Veel werk ook van Ruud Bos zelf, die onder andere componeerde voor Wim Sonneveld en Toon Hermans.
Zoals gezegd niet alleen licht werk in de voorstelling. Het Welterusten, mijnheer de president van Lennaert Nijgh en bekend door de uitvoering van Boudewijn de Groot, maakt indruk en is tekstueel helaas nog immer actueel. Net zo goed als het maatschappelijke thema van Robert Longs Die fijne Jordaan nog actueel is, over de bekrompen moraal als het gaat om de acceptatie van homo’s. En dan nog het prachtige door Claudia de Breij geschreven Mag ik dan bij jou, en Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder van Ramses Shaffy met muziek van Ruud Bos. Om vervolgens net zo gemakkelijk door te schakelen naar een onvervalste medley van Hazes-smartlappen.
Zomaar wat voorbeelden van liedjes, heel veel liedjes, aan elkaar gepraat door het trio en voorzien van anekdotes, persoonlijke verhalen en grapjes. En van een ondeugende bewerking van een bestaand sprookje, doordat de letters in de titel en tekst stelselmatig door elkaar worden gehusseld: een geestige vondst. En dat alles in de intieme setting van een huiskamerconcert, waarbij het publiek uitgenodigd wordt vooral zichzelf te zijn en mee te zingen. Dat blijkt uitermate goed te werken zonder dat het uitmondt in teveel Sing-along.
Het publiek bij Weet je nog wel.. is overwegend ‘op leeftijd’. Maar dat moet het jongere publiek er niet van weerhouden de voorstelling te bezoeken, want de liedjes zijn inderdaad tijdloos, bij jong en oud bekend, en worden prachtig gezongen door Neef en Widdershoven, daarbij virtuoos begeleid door Ruud Bos op de vleugel. Liedkeuzes blijven natuurlijk altijd persoonlijk, maar de conclusie na het zien van Weet je nog wel.. is dat de keuzes hebben geleid tot een hartverwarmende voorstelling, die bij het publiek blijkens de reacties uit de zaal mooie herinneringen oproept en hen enorm doet genieten. De afsluiting met Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben had niet beter gekozen kunnen worden.
