Recensie

Wildhorn’s Bonnie & Clyde in Antwerpen ⭐⭐⭐

Een vrij unieke kans. Tot en met 6 oktober is een Frank Wildhorn-musical te zien in het Nederlands. BSO's Bonnie & Clyde kent een mooie hoofdcast van professionals en sterke amateurs.

In het Zuiderpershuis in Antwerpen staat tot 6 oktober de musical Bonnie & Clyde, een musical van Frank Wildhorn. Zijn bekendste werk is Jekyll & Hyde, waaruit iedereen wel het nummer “This is the moment” kent. Andere van zijn musicals worden in Nederland en België zelden opgevoerd - in Duitsland zijn ze wel wat frequenter te zien - dus dit is een unieke gelegenheid kennis te maken met zijn werk.

De personen uit de titel zal iedereen wel kennen. De voorstelling gaat over het gangster duo Bonnie & Clyde. Het begint met een inleiding waarin we de dromen zien van de twee als kind. Bonnie, die het liefst een bekende artiest in Hollywood wil worden. Clyde heeft dan al een fascinatie voor Billy the Kid, ook al oogt hij nog heel onschuldig. De twee keren tijdens de voorstelling met enige regelmaat terug, om de gebeurtenissen van dat moment te spiegelen aan de dromen van toen. Bonnie ontmoet Clyde als ze pech heeft met de auto. Clyde biedt aan te helpen in ruil voor een lift. Zij gaat erop in, er ontstaat een klik en zelfs als blijkt dat Clyde uit de gevangenis is ontsnapt, gaan ze er toch samen vandoor. Er is gekibbel, maar vooral veel fysieke aantrekkingskracht tussen de twee. Als Clyde weer wordt opgepakt, en voor 16 jaar het gevang in moet voor wat overvallen, slaagt Bonnie erin een pistool naar binnen te smokkelen. Het is het begin van de Bonnie & Clyde die we kennen. Op de vlucht voor de politie, op zoek naar roem, maar ook meedogenloos richting wie hen bedreigt. Broer Buck wordt hierin meegesleept, tot ongenoegen van zijn vrouw Blanche, die regelmatig wil dat ze zichzelf aangeven.

De cast bestaat uit twee professionals, aangevuld met sterke amateurs in de belangrijke rollen, en een vrij groot ensemble, bestaand uit zowel volwassenen als kinderen. Juan Gerlo (prins Erik in The Little Mermaid) speelt Clyde: een gevaarlijke knul met een vrij onschuldig koppie. Hij heeft een aangename zangstem, en weet je mee te nemen in het hoofd van deze bandiet. Bonne wordt gespeeld door Charlotte Campion, die inmiddels een waslijst aan producties op haar naam heeft staan. We zullen Maria in The Sound of Music noemen. Zij is het meisje dat ervan droomt beroemd te worden, die verliefd wordt op Clyde, en de roem nu zoekt in haar criminele carrière. Lars Cuynen speelt de wat onnozele Buck, de broer van Clyde met verve. Wendy Demey is prachtig als de vrome vrouw van Buck. Ze maakt van haar nummer ook het mooiste nummer van de avond.

Wildhorn is een meester in power-ballads en dat krijgen we ook een aantal keren te horen. ‘Je voelt wat je voelt’ en ‘Sterven doet geen pijn’ zijn daar uitstekende voorbeelden van. Toch voelt het kleine “Zoiets noem ik pas een droom’ als het mooiste nummer uit de voorstelling, misschien wel omdat het gaat over kleine dingen die het lever mooier kunnen maken. In de muziek komen een aantal genres voorbij. Tijd- en plaatsgevonden, zoals americana, gospel,ragtime, een flinke dosis gospel en soms ook wat modernere rock, naast de gebruikelijke ballads. In zijn totaliteit is de soundtrack zeker aangenaam, al zal deze waarschijnlijk niet voor eeuwig in je geheugen gegrift blijven.

Het Zuiderpershuis heeft een ruim decor, waar goed gebruik van wordt gemaakt. Twee opengewerkte gebouwen aan weerszijde van het podium worden voor de kleinere binnenruimtes gebruikt, de rest wordt met rekwisieten gedaan. Uiteraard zit daar ook een auto bij. Deze is ook deel van het mooie slotbeeld van de show. Bij een mooi plaatje hoort uiteraard ook een sterke choreografie. Hoewel te zien is dat we hier niet met een cast met professionals te maken hebben, ziet deze er zeker nog strak uit. Buiten beeld, maar gelukkig niet buiten gehoorveld is een uitstekend orkest.

Het verhaal van de musical over de twee beroemde bandieten is boeiend gebracht, al lijkt het wel of de inktzwarte kant van de twee wat weggemoffeld wordt. Er zijn twee momenten dat we Clyde zien schieten, en beiden kunnen worden gezien als een jij of ik-moment. Dat tegen het einde de teller boven de tien staat blijft onderbelicht. Ook voelt het ‘slechte jeugd’-idee en de spiraal waar je niet uitkomt een iets te makkelijke vergoeilijking van wat de twee deden. Roven, en schieten op die personen die hen een strobreed in de weg legden.

In Vlaanderen zijn speelperiodes van musicals voorbij voor je er erg in hebt. Dus wees er in dit geval tijdig bij.





Foto’s: BSO Producties

27 September 2019
Try-out
Antwerpen
Zuiderpershuis
https://www.bso-producties.be/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen