Zigana begint met een feestje (in het dorp) en eindigt met een feestje (als afsluiting van de voorstelling),en er tussenin is een boeiende voorstelling te zien.
Zigana is een stuk uit het rijke verleden van het jubilerend NME en was oorspronkelijk een ‘volwassen’ voorstelling. Het stuk is gerijpt, en aangepast en is nu een familievoorstelling, waarin de volwassen verhaallijnen wel zijn gebleven. Bij het familievoorstelling mag wel een kanttekening worden geplaatst; er zitten best enge scènes in de voorstelling die voor jonge of wat angstige kinderen zeer indrukwekkend kunnen zijn. Voor de twijfelaars ia de vroege voorstelling een optie; daar wordt wat meer afstand gehouden en het daglicht neemt natuurlijk ook een gedeelte van de spanning weg. En er zit ook wel heel veel humor in om de verhoudingen wat in balans te krijgen.
Zigana is een lange voorstelling geworden, bijna twee en een half uur inclusief pauze, hoewel je dat niet merkt als je zit te kijken (op houten banken). Hieruit valt al te concluderen dat het een zeer boeiende voorstelling is. Wat zeker de eerste helft opvalt is de enorme dosis humor die er in het stuk zit, en die ook vrijwel overal raak is. Soms als enkele grap, soms als running gag. Een prachtig voorbeeld is de leuk spelende waarzegster met een enorme snor, die eerst met een groene kool als bol opkomt en een bloederige voorspelling doet. Als deze is uitgekomen en ze komt weer op heeft ze een rode kool in de hand. Sterk gevonden, en dan was dit nog slechts het begin….
De humor komt vrijwel overal terug. De rollen van Javelin, Durant en Zigana zijn serieus, alle anderen hebben een komische rol of komische momenten in de rol. Vampierbaas Durant is omgeven door drie vertederend domme Vampirella’s en de tragikomische gebochelde Fritzzzzzzzzz. Bartok is zelf al wel een beetje maf, maar wordt achtervolgd door de stuiterbal Youri, door wie hij wordt geadoreerd. Voor de meeste personages geldt dat ze niet al te snugger zijn, wat goed werkt om Zigana (en ook wel Javelin)beter te begrijpen in hun onvrede met hun leefomgeving en om het luchtig te houden.
Muzikaal is de voorstelling heel gevarieerd in stijlen; het is zeker niet één geheel geworden, en vrij vaak zal de gedachten even afdwalen naar waar het nu weer op lijkt. Tanz der Vampire, Grease, Kinderen voor Kinderen, the Phantom of the Opera, en Jeckyll & Hyde zijn wat van die voorbeelden. Het stoort niet, zeker niet omdat de muziek wel heel goed past in de sfeer van de voorstelling op dat moment. In het verhaal herkennen we ook zeker bekende elementen uit andere musicals verhalen en horrorfilms. Er zitten wat clichés in, maar deze zijn zeker niet storend.
Zeker omdat het hier om een griezelige ambiance gaat is een goede sfeer creëren belangrijk. Het decor is in de eerste helft minimaal, maar zeer functioneel. Na de pauze is de binnenplaats van het Muiderslot wat meer gevuld. Grafstenen en tombes verrassen natuurlijk niet echt, maar met de fraaie belichting is de basis van het creepy sfeertje gelegd. De schitterende grime komt dan ook nog wat meer tot zijn recht. Bij een aantal scènes komen choreografie, staging, kostuums en belichting werkelijk schitterend samen, zoals vader en zoon Durant met hun capes samen in de tweede acte. Bij de scènes waarbij vrijwel iedereen op het podium gaat gaat het natuurlijk hier en daar wel eens ongelijk, maar dat is wat we bij deze enthousiaste kindergroep graag door de vingers zien.
De vertolking van de rollen is uitstekend. Renee Kouwenhoven heeft een voortreffelijke stem en speelt overtuigend de rol van Zigana, een serieuze rol. Dat ze ook komediekwaliteiten heeft blijkt als het losmaken van haar vastgebonden geliefde niet helemaal lukt; echt een talent voor de toekomst. Tegenspeler zijn van zo’n talent valt niet mee. Deze zware taak is aan Wesley Faaij, die de rol van Javelin vertolkt. In de duetten kost het hem wat moeite, maar hij houdt zich prima staande. Solo klinkt hij voortreffelijk, en ook qua spel doet hij het erg goed. Waar er optisch een behoorlijk leeftijdsverschil is tussen de geliefden speelt hij de verliefdheid richting Zigana is erg overtuigend. Ook de impulsieve reactie aan het einde van het stuk is heel sterk gespeeld.
Pepijn Blatter speelt de impulsieve, nogal gestoorde Youri, het jongere broertje van Zigana. Hij beschikt over een goede mimiek en is een kei in het trekken van gekke bekken. De hele show door is hij vreselijk energiek en weet als prettig gestoorde het publiek voor zich te winnen.
Volwassenen Rutger Bulsing en Sander Bosman doen het eveneens goed. Rutger is een zeer angstaanjagende Durant. Mede door de fantastische grime is hij nagenoeg onherkenbaar. Een prachtig zuivere stem, en de gratie maken het plaatje helemaal af. Sander Bosman is als Bartok iemand die zich sterker voordoet dan hij is. Door de soms ietwat over-acte manier van spelen heeft het publiek dit deel van zijn karakter wel snel door. Hij is een belangrijk onderdeel van de cast die geen zwakke plekken kent, en die ook over het algemeen goed verstaanbaar is. In de pauzefinale, als we vier verschillende stemmen door elkaar horen, moeten we het wel opgeven om iedereen te verstaan, maar het klinkt dan wel prachtig.
Wat een jaarlijks bezoek aan de Kids On Tour-voorstelling leuk maakt is de ontwikkeling die je spelers ziet maken. Ook worden bepaalde talenten, zeker de komische, goed benut in vervolgproducties. Renee was vorig jaar al super maar kan nu nog beter laten zien wat ze vocaal in huis heeft, al gaat het wel ten koste van de komische ruimte. Dennis was de vorige productie een erudiete welsprekende man, en nu als gebochelde de totale tegenpool, een tragikomische rol die hij voortreffelijk speelt. Pepijn zette zichzelf vorig jaar met een vrij kleine rol al goed in de schijnwerpers en kan het nu echt laten zien. En zo zie je ook nu weer bij de kleinere rollen talenten ontwikkelen, en lijkt de kwaliteit ook voor de toekomst wel gegarandeerd.
Een heerlijke locatie, een leuke cast, een geestige en tegelijkertijd ook dramatische voorstelling en als het donker wordt, een fraai verlichte voorstelling. Gewoon gaan kijken…
Recensie
Zigana: huiveren, meeleven, lachen
Als de laatste toerist het Muiderslot heeft verlaten, blijkt het slot toch niet leeg te zijn. Er dwalen vampiers rond, althans toch deze week. Ze blijken onderdeel te zijn van Zigana-de musical, de Kids On Tour-productie van het NME, een voorstelling die laat zien dat de groep barst van het talent.
07 August 2007 | |
Reguliere voorstelling | |
Muiden | |
Binnenplaats Muiderslot | |
http://www.ziganademusical.nl |