Recensie

Zoek — Kwatta

Er zijn geen open speeldata, het is geen musical of muziektheater. Toch is Zoek van Kwatta het bespreken waard.

We waren wat misleid door de omschrijving spannende, muzikale voorstelling bij de nieuwste Kwatta-productie. De hoeveelheid muziek is namelijk minimaal, wat de voorstelling eigenlijk buiten de scope plaatst van deze website. Toch is de voorstelling zo mooi, dat we hierbij een uitzondering maken. En dat terwijl deze voorstelling waarschijnlijk niet eens te bezoeken valt, omdat deze op scholen wordt gespeeld.
Zoek is een sprookje voor acht jaar en ouder. Hoewel er voor hele jonge kinderen misschien wel wat enge dingen in zitten, is het vooral het thema wat deze grens bepaalt: ongeveer de leeftijd van de hoofdpersoon in dit verhaal. De voorstelling gaat over het moeten missen van iemand, en hoe je daarmee omgaat.

Als de voorstelling begint zien we Bregje op bed liggend, rillend van de kou. Ze kan niet slapen. Haar ouder proberen hier wat aan te doen, met een stapel dekens, en het vertellen van een sprookje: een verhaaltje dat duidelijk gebaseerd is op Bregje zelf, maar Bregje wil het niet horen. Als de ouders weg zijn probeert ze via een walkie-talkie contact te leggen met Alex, maar die reageert niet. Dan gebeurt er iets merkwaardigs. Bregje belandt in een vreemde wereld. Ze ontmoet een jager die op zoek is naar de rivier, maar deze niet kan vinden. Hij wil naar de overkant, waar de geliefde die kwijt is zich zou moeten bevinden. Een gigantische zwaan verschijnt, maar zegt niets. Dan is er ook nog die oude vrouw, die haar hondje kwijt is. De rivier blijkt zich te verplaatsen, en dus niet makkelijk te vinden. Uiteraard is ook Bregje iemand kwijtgeraakt die haar dierbaar is, en zal dit avontuur haar een manier vinden daar mee om te gaan.

Opvallend is de vormgeving van het stuk. Het podiumbeeld bestaat vooral uit steriele verlichting en gordijnen, die in een soort s-vorm hangen. Met wat schuiven verandert de locatie in het stuk, en doordat de ophanging schuin is, gaat dit schuiven soms ook nog vanzelf. Het plaatje is prachtig, en de associatie die voor de hand ligt mooi gevonden. Het geluid zorgt voor een beklemmende sfeer. De driepersoons cast speelt het fraai. Uiteraard ligt de focus op Bregje. Pleun de Roode weet haar jonge emoties prachtig te tonen. Dan weer angstig en klein, dan weer met een schijnbaar ridderlijke moed. De overige rollen worden knap gespeeld door Marieke van Leeuwen en Folmer Overdiep. De liefdevolle ouders, de vreemde personen in de droomwereld en de dieren.

Zoek is een schoolvoorbeeld van hoe mooi theater kan zijn en hoe het pittige thema’s toegankelijk kan maken. Het valt te hopen dat er een hoop kinderen zijn die dit mogen gaan zien.

22 September 2019
Première
Nijmegen
Het Badhuis
https://www.kwatta.info/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen